Die Cancellara is een brute beer
Die tegenstanders overhoop kan rijden
En hele pelotons intens laat lijden
Toch werd dat meer en meer iets van weleer

Al won hij af en toe nog wel ‘n keer
Het leek ‘n echo van voorbije tijden
Zo pleegt ‘n tijdperk vaker te verglijden
Zijn zeges waren half zo groot niet meer

Maar zie hoe hij nu afscheid heeft genomen…
Tom Dumoulin -gebroken pols of niet-
Kon stomweg nóóit voorbij zó’n eindschot komen

Dat gold nog meer voor wie hij achterliet
Een tweede eerste plaats om van te dromen
Geeft aan welk goud de toekomst hem nog biedt

Tegen de laatste krachtexplosie van Fabian Cancellara was geen kruit gewassen, maar Tom Dumoulin haalde ondanks zijn veelbesproken polsblessure eervol en glansrijk zilver achter deze onwaarschijnlijke beul. Dat belooft wat voor de toekomst.

Je mocht het hopen, zelfs welhaast voorspellen
Wat net zo legitiem was als blasé
Maar Anna wist op haar succestournée
Vandaag haar tweede plek garant te stellen

Eén als-niet-als-vraag blijft ons echter kwellen
Een typisch Hollands gefixeerd idee
Het zit ons land steeds ergens nèt niet mee:
Na arme Annemiek kwam arme Ellen

Geen zware val, maar wel een slippartij
Zoals dat al te vaak in volle vaart gaat
Daarmee was Ellen’s kans op winst voorbij

Waar Anna wint alsof het naar haar aard gaat
Lijdt Annemiek of Ellen averij
Die innig met iets onbenoemds gepaard gaat

Na het goud in de wegrace pakte Anna van der Breggen nu ook glansrijk brons in de tijdrit. Ellen van Dijk eindigde als vierde net naast het podium, maar dat had ook heel anders kunnen uitpakken.

Haast niets dan Brazilianen in de zaal
Die steeds om Anicka van Emden loeiden 
Iets wat haar ogenschijnlijk niet zo boeide 
Zulk auditief behang is triviaal

Het was haar laatste kans op wat metaal
Het bleek dat hier iets veelbelovends bloeide
Naarmate ze meer in de wedstrijd groeide
Al won ze met een yuko marginaal

Niet dat ik ècht weet wat ‘n yuko is
Om van sterk in de romp zijn maar te zwijgen 
Veel termen zijn voor mij vrij ongewis

Zulk onbegrip zal ik vast nooit ontstijgen 
Maar ‘t geeft niet dat ik al die kennis mis
Want brons is brons en Anicka is eigen

(Na het goud voor Anna van der Breggen volgde het brons voor judoka Anicka van Emden).

Prachtige, goed getimede overwinning van Anna van der Breggen. Maar als Annemiek van Vleuten niet zo ongelukkig gevallen was, had zij met overmacht gewonnen. En dat gevoel overheerst bij mij.

Haast alles wat je hopen mocht èn vrezen
van glansrijk winst tot jammerlijk gestrand
Kwam samen in het grote dwarsverband
Van deze race, die zich haast niet liet lezen

Hoe kan ik juichen om een winst als deze?
De allereerste plak voor Nederland 
Is goud, maar voor ‘t gevoel ook zwart omrand
Hoe schrijnend dubbel kan een zege wezen

Jaja, de sport is hard. Maar zo’n tragiek
 Valt niet met ‘n gemeenplaats weg te vagen
Voor Annemiek was deze kans uniek

Een vlucht die alles mee had om te slagen
Sloeg om in wrange losers-heroîek
Die weggeëbd zal zijn na twee, drie dagen

Gisteren verliet ik u bij een tussenstand van € 17,16. Maar gisterenavond vond ik, op weg naar de kermis, nog eens een stuiver. Nu kun je erover discussiëren of zo’n ontdekking tot de officiële kwartjesraaproute gerekend mag worden. Maar daar ik hier de kwartjesraper ben, bepaal ik ook de wetten van het kwartjesrapen. En volgens mijn wet valt alles wat ik op, op weg naar of terugkerend van de kermis vind onder kwartjesraapopbrengst. Rapen is immers rapen, of je dat nou doet om zeven uur ‘s ochtends of om zeven uur ‘s avonds. Derhalve staat de tussenstand bij aanvang van mijn finale raaptocht op € 17,21.

Tilburg, 31 juli 2016, 07.30

Niet overdreven vroeg en niet overdreven laat. Een geschikt tijdstip om mijn schraaptocht van dit jaar af te sluiten. Grande finale, anti-climax, status quo…het kan alle kanten op deze laatste dag.
De twee muntstukken van 50 cent die ik op Bierhalhoogte vind dragen een belofte van een Grande Finale in zich, maar ik blijf voorzichtig.
Het is niettemin lekker sprokkelen vandaag. Zelfs de doorgaans zo vruchteloze Korte Heuvel schenkt mij vijftig cent. Voor het einde van de Heuvelring ben ik de dagopbrengst van gisteren al gepasseerd en begin ik zowaar vertrouwen te krijgen in het behalen dan wel passeren van de 20 euro-grens. Als ik aan het begin van de altijd lastige NS-plein/Besterdring-zone op mijn knieën moet om een stuiver onder een attractie vandaan te schrapen temper ik mijn optimisme weer wat, maar het is ongelooflijk wat mij daarna overkomt. Liefst tweemaal vind ik op de Besterdring een hele euro. Ook daarvoor moet ik op het vochtige wegdek op de knieën teneinde het met mijn schraapstokje naar me toe te harken, maar ik heb ze wel te pakken. Zo bereik ik voor deze editie mijlpaal na mijlpaal: de hoogste dagopbrengst op de Korte Heuvel, de hoogste dagopbrengst op de Besterdring, de hoogste dagopbrengst van deze kermis. De vraag is welke mijlpalen er nog meer te behalen zijn in deze fortuinlijke finale. 
De zestig euro-opbrengst van vorig jaar is een utopie. Maar wellicht valt er eindelijk in de Spoorzone wat te rapen dat die ene hatelijke stuiver van de hele kermis aldaar overtreft. Dat zou ook een mijlpaal wezen. Maar nee. De Spoorzone blijkt wederom geen spilzone en stoot de Korte Heuvel overtuigend van diens troon af. Met één geraapte stuiver tijdens de hele kermis is de Spoorzone de karigste kwartjesraaproute ooit.
Ook de mijlpaal van dat ene bankbiljet wordt dit jaar niet gehaald. De route gaat gestaag door met een muntstuk hier of daar om te eindigen met het gedegen bedrag van € 5,92. En wederom zo’n lichtblauw consumptiemuntje waarvan ik niet weet waar ik het moet inwisselen. En wederom een werkende balpen. Een BIC nog wel.
Ook de 25-euro-limiet zit er dus net niet in, maar er moet ook wat te wensen overblijven. De kermis geeft en de kermis neemt. En vandaag gaf de kermis mij een waardige finale.

De eindopbrengst is € 23,13 + twee onduidelijke consumptiemuntjes+ twee balpennen die het goed doen + twee fiches voor een nostalgische kermisattractie.

Gisteren verliet ik u bij een tussenstand van € 14,96.

Tilburg, 30 juli, 08.20

Ja, rijkelijk laat vandaag. Ik was zoals gewoonlijk wel tegen zessen wakker, maar het moegewandelde lichaam wilde niet echt. En net als in de topsport moet een kwartjesraper luisteren naar diens lichaam. Bovendien garandeert, zoals eerder gezegd, vroeger opstaan geen hogere opbrengst.
Integendeel: waar ik gisteren op een veel vroegere strooptocht bleef steken op € 1,10, haal ik nu € 2,20 op. Het dubbele dus. Eigenlijk meer dan dat zelfs, want ik raap ook nog mijn tweede rode muntje voor een Koningsplein-attractie.
En dat vijf cent hiervan gevonden wordt in de immer lastige Besterd-zone, valt ook onder de categorie relatieve meevallers.
Al met al niet slecht voor een halve baaldag als deze.
Morgen meer. Hopelijk.

Huidige tussenstand: € 17,16 + een onduidelijk consumptiemuntje + een balpen die het goed doet + twee fiches voor een nostalgische kermisattractie.

Gisteren verliet ik u bij een tussenstand van €13,86.

Tilburg, 29 juli 2016, 07.30

Vandaag krijg ik hulp uit onverwachte hoek. Want het is weer een tocht met een lange aanloop vandaag. Stadhuisstraat, Koningsplein, Paleisring, Piusplein…allemaal vergeefs. Nou ja, één consumptiemuntje voor Café Bolle, maar dat laat ik liggen. Dat zie ik mezelf niet verzilveren gedurende komend weekend.
Maar dan vind ik mijn eerste fortuin waar je het zelden zou verwachten: bij de Heuvelse Kerk. Is er daarboven toch nog iets van blijven hangen dat ik ooit die eerste communie gedaan heb.
Gesterkt door de stuiver welke ik voor de kerk raap, vervolg ik blijmoedig mijn weg. En evenzo blijmoedig hurk ik neder bij een attractie op het NS-plein, teneinde er met mijn schraapstokje een hele euro onderuit te halen. Een vette vangst in deze doorgaans karige zone.
En als ik dan op de Besterdring ook nog een stuiver raap, begin ik waarlijk te geloven dat men mij daarboven eindelijk gaat belonen voor de ontberingen die ik al rapend geleden heb. Kende ik psalmen of negro-spirituals uit mijn hoofd, dan zou ik ze waarlijk gaan zingen nu.
Ook wanneer de hemel openscheurt en met bakken het water op mij neerplenst, vervolg ik welgemoed mijn route. Want het zal ongetwijfeld een bedoeling hebben. Zoals het evenzo ongetwijfeld een bedoeling heeft dat ik gedurende de rest van mijn odyssee niets meer raap.
Met een dagopbrengst van € 1,10 sluit ik dan ook dankbaar mijn route af.
Morgen meer. Hopelijk.

Huidige tussenstand: € 14,96 + een onduidelijk consumptiemuntje + een balpen die het goed doet + een fiche voor een nostalgische kermisattractie.

Ik verliet u gisteren bij een tussenstand van € 11,13.

Tilburg, 28 juli 2016, 06.50

Gisterenavond stond ik met mijn gevonden rode muntje in de rij bij het reuzenrad op het Koningsplein. Een middelgroot rad, waarvan ik dacht dat ik er wel in zou durven. Maar naarmate de rij voor mij kleiner werd, begon het rad steeds hoger te worden. En die gondels waren bij nader inzien toch wel erg open.
Met de laatste twee of drie wachtenden voor mij stapte ik uit de rij. Gelukkig kwam ik erachter dat het muntje bij meerdere Koningsplein-attracties inwisselbaar is. Dus ik heb het niet voor niets gevonden. Er staat daar genoeg waar ik nog net wel in durf.
Maar nu de tocht van vandaag. Dit is een verhaal over doorzetten. Over beproefd worden. Over het stand houden wanneer de kwartjesraaproute het uiterste van je vergt. Want hoe wreed en meedogenloos kan het kermisterrein voor ons soort jutters zijn.
De hele Stadhuisstraat- en Koningspleinroute is vruchteloos. Ook de Paleisring levert geen rooie cent op. Het Piusplein schenkt niets aan de horeca-zijde en de attractie-zijde levert na grondige inspectie slechts één cent op. Op hoogte van het Mercure-hotel komt daar twee cent bij. Op de Korte Heuvel zoals wel vaker ook niks en op de Heuvelring ziet het er evenmin veelbelovend uit. Tot ik, bijna bij de kruising met de Spoorlaan, plots twee euro vind. Daarna geeft de NS Plein- en Besterdringzone weer niet thuis. Vroeger was het nog karig wat je daar vond, maar wel elke dag íets. Maar nu is de tocht aldaar meestal vergeefs. Merkwaardige neergang. En dan die Spoorzone nog. De mijlpaal van die inmiddels iconische stuiver wordt wederom niet geëvenaard.
Maar als mij op de terugweg op de Heuvelring nog eens 50 cent toevalt en het Piusplein toch nog 20 cent klaar heeft liggen voor mij, weet ik mij beloond voor mijn volharding en strompel ik tevreden huiswaarts.

Morgen meer. Hopelijk.

Huidige tussenstand: € 13,86+ een onduidelijk consumptiemuntje + een balpen die het goed doet+ een fiche voor een nostalgische kermis-attractie.

Ik verliet u gisteren bij een tussenstand van € 10,13 

Tilburg, 27 juli 2016 

Merkwaardig ritme heeft de route vandaag. Ik vind van het Koningsplein tot en met de Heuvelring niet veel, maar áls ik iets vind is het een muntstuk van 20 óf eentje van 10. Wat dan toch wel relatief aardig aantikt. Aan het eind van de Heuvelring vind ik ineens een stuiver. Uit een soort bijgeloof overweeg ik even om ‘m te laten liggen, omdat dan wellicht het ritme gebroken is.
Maar ik moet ook het kleine eren en raap ‘m dus toch. Daarna vind ik alleen nog stuivers. Ik ben te moe om hier een verklaring achter te zoeken.
De opbrengst voor vandaag is precies één euro. Oh ja, ook nog een toegangsmuntje voor het reuzenrad op het Koningsplein.
Morgen meer. Hopelijk.

Huidige tussenstand: € 11,13+ een onduidelijk consumptiemuntje+ een balpen die het goed doet+ een reuzenrad-fiche.

Gisteren sloot ik een zeer karige kwartjesraaptocht af met een tussenstand van € 6,11 plus enkele welvaartsresten.

Tilburg, 26 juli, 06.20

De dag na roze maandag is doorgaans een uitschieter voor een kwartjesraper. Dus loop ik vandaag mijn vroegste route ooit, al weet ik dat het niks garandeert.
Deze verschoten-roze dinsdag zal de boeken in gaan als een route met een mooi ritme. In vrijwel elke zone wel wat geld, met een enkele uitschieter van 2 euro of vijftig cent. 
Maar deze ochtend zal vooral de boeken ingaan als een kwartjesraaproute met een absolute primeur.
Want na drie vruchteloze dagen levert de Spoorzone me eindelijk wat op.
Een stuiver, Blinkend en vrijwel ongebruikt.
Zelfs in de karigste zone ontkomt het gevallen geld uiteindelijk niet aan de kwartjesraper. En als ik daarna op het eveneens zelden rendabele Pieter Vreedeplein nóg een stuiver raap, weet ik dat ik naar mijn topvorm toe groei. Dat belooft nog wat voor de rest van de week. Al garandeert het niks.
Ik sluit deze route af met een opbrengst van € 4,02. De een na hoogste omzet tot nu toe.
Morgen meer. Hopelijk.

Huidige tussenstand: € 10,13+ een onduidelijk consumptiemuntje + een balpen die het goed doet.