admin

De kortste wegen van de HOV-bus

Een jongen na een veel te lange schooldag…
Een man na net zo’n werkdag op kantoor…
Studenten met collegebankenbillen…
Je ziet ze, en je kent ze door en door
Je kent ze van je dagelijkse busreis
Ze zijn een beetje eigen en vertrouwd
Wie weet of jij door hen ook opgemerkt wordt
En als vertrouwd en eigen wordt beschouwd

Maar ongeacht wat deze dag mocht brengen

En ongeacht wat hen vanavond wacht
Ze worden, net als jij, heel comfortabel
En snel naar huis gebracht
Want wat ze voor vanavond ook van plan zijn
En wat er ook in hun gedachten leeft
Ze weten altijd dat de HOV-bus
De juiste richting geeft

De een doet met d’r i-Phone dat hoe-heet-het
De ander klooit wat met ’n laptop aan
De derde snuffelt in z’n paperassen
Terwijl ze met een vaart op huis aan gaan
Je hoort gedempte flarden van gesprekken
Je volgt ‘t, en je raakt de draad weer kwijt
Ach ja, dat luistervinken uit verveling
Stamt eerder uit de tussenhaltetijd

De tijd dat bussen dikwijls moesten stoppen
En toen de weg nog recht kon zijn of krom
Nu leidt de route snel tot een bestemming
In plaats van andersom
Want of je nu een puber vol klein leed bent
Een oude dame of een vrolijk kind
Je kunt gerust zijn dat de HOV-bus
De weg voor jou wel vindt

Geschreven voor de lancering van Hoogwaardig Openbaar Vervoer Noord-Oost-Brabant.

Met dichten op maat kan ik veel toevoegen aan uw symposium, congres of welk evenement u dan ook organiseert. Die ene invalshoek over dat ene onderwerp geeft een extra dimensie aan een event. Dichten op maat kan reflecteren en amuseren, afgemaakt met een stand up-achtige presentatie. De gedichten worden ter plekke geschreven in ambachtelijke rijmschema’s.

Facebooktwitterlinkedin

Srebrenica gedicht

Een menselijke keten in de nacht
Op zoek naar iets dat niemand durft te hopen
Met veel geluk wordt deze tocht volbracht
Geen mens kan zeggen hoe dit af gaat lopen

Op zoek naar iets dat niemand durft te hopen
Als vreemdelingen in hun eigen land
Geen mens kan zeggen hoe dit af gaat lopen
Ze schuifelen behoedzaam hand in hand

Als vreemdelingen in hun eigen land
Ze zien niks, maar ze vrezen wat ze horen
Ze schuifelen behoedzaam hand in hand
Wie loslaat is vannacht voorgoed verloren

Ze zien niks, maar ze vrezen wat ze horen
Ze waden in een rij door een rivier
Wie loslaat is vannacht voorgoed verloren
Er is gewoon geen andere manier

Ze waden in een rij door een rivier
Waarschijnlijk door de vijand waargenomen
Er is gewoon geen andere manier
Om aan hun wrede noodlot te ontkomen

Waarschijnlijk door de vijand waargenomen
Een schietschijf als ze éven blijven staan
Om aan hun wrede noodlot te ontkomen
Gedoemd om als een keten door te gaan

Een schietschijf als ze éven blijven staan
Ze hebben dorst, en zijn, zoals ze weten
Gedoemd om als een keten door te gaan
Wie water pakt., ontregelt heel de keten

Ze hebben dorst en zijn, zoals ze weten
Van water zo ver weg én zo nabij
Wie water pakt, ontregelt heel de keten
Die machteloosheid leidt tot razernij

Van water zo ver weg én zo nabij
Zo ver van haast onmogelijke doelen
Die machteloosheid leidt tot razernij
’t Is ’n gevoel om eeuwig na te voelen

Zo ver van haast onmogelijke doelen
Met veel geluk wordt deze tocht volbracht
’t Is ’n gevoel om eeuwig na te voelen:

Een menselijke keten in de nacht

Geschreven i.o.v. IKV Pax Christi & Stichting Literaire Activiteiten Utrecht
voor avond over Srebrenica.

Met dichten op maat kan ik veel toevoegen aan uw symposium, congres of welk evenement u dan ook organiseert. Die ene invalshoek over dat ene onderwerp geeft een extra dimensie aan een event. Dichten op maat kan reflecteren en amuseren, afgemaakt met een stand up-achtige presentatie. De gedichten worden ter plekke geschreven in ambachtelijke rijmschema’s.

Facebooktwitterlinkedin

Wat er in je omgaat (Gekwetste jongen)

Wat er in je omgaat is haast niet te vangen
Steeds lijkt er iets treurigs om je heen te hangen
Altijd wat mismoedig, altijd wat verloren
Onbestemde weemoed lijkt je aangeboren
Zo klein en zo jong nog, en al zo getekend
Stil en wat afwezig, stil en wat afwezig
Stil en wat afwezig staar je voor je uit

Gekwetste jongen, gekwelde jongen
Tot de pijn die diep in jou zit ben ik nooit echt doorgedrongen
Gekwetste jongen, gekwelde jongen
Tot de pijn die diep in jou zit ben ik nooit echt doorgedrongen

Hoor ik hoe jij in jezelf praat
Kan ik je net niet verstaan
Maar het verdriet in de klanken
Is mij niet één keer ontgaan

Gekwetste jongen, gekwelde jongen
Diep verankerd is de pijn waartoe ik nooit ben doorgedrongen
Gekrenkte jongen, getergde jongen
Diep verankerd is de pijn waartoe ik nooit ben doorgedrongen

Wat ze troosten noemen, lijkt vaak op ontkennen:
Zeggen dat het meevalt, dat het wel zal wennen
Maar gebeurtenissen kunnen veel bepalen
En wie nog zo klein is, kan totaal verdwalen
Hoe kon je bevatten wat er op je afkwam?
Waar je zelf niet bij kunt, als ’n kind niet bij kunt
Waar je zelf niet bij kunt treft je vaak ‘t hardst

Gekwetste jongen, gekwelde jongen
Is de oorzaak van de pijn waarmee je kampt ooit doorgedrongen?
Gekrenkte jongen, getergde jongen
Is de liefde van de mensen om je heen ooit doorgedrongen?
Bekraste jongen, gewonde jongen
Is het mooie dat het leven bieden kan ooit doorgedrongen?
Gekwetste jongen, gekwelde jongen
Of heb jij de wil om dat te ondergaan totaal verdrongen?

Repertoire Sandra van Megen/Timmerman

Facebooktwitterlinkedin