ETZ etc. 15 Alarmbellen

De tumor gaat op tournee, zo blijkt algauw. Bij het Erasmus komen ze tot de conclusie dat het toch geen weke delen-sarcoom is, maar een chondro-sarcoom. Die is nog zeldzamer en groeit vanuit het bot. En laat het Erasmus nou net niet in die variant gespecialiseerd zijn. Want daar gaat het LUMC in Leiden over. Ik ontvang in mijn patiëntendossier af en toe een brief van de specialistenvergadering van het Erasmus. Ze zitten daar blijkbaar rond de tafel met een stuk of zestien specialisten, inclusief een professor. En ze komen er maar niet uit.

Want er is geen relatie met het bot ontdekt, waarop besloten wordt om het naar de beendercommissie te sturen.

Dat is een van de weinige concrete zaken die ik uit zo’n brief af kan leiden. Voor de rest is het vooral vaktechnische abacadabra. Het googelen naar de betekenis is alleen maar vragen om misinterpretatie.

In de tussentijd ondervind ik onheilspellende voortekenen. Mijn motoriek leek op mijn ringvinger na hersteld, maar ik voel mijn vingers nu een voor een weer stijver worden. Verder blijft mijn hand steeds vaker haken. Ik bel met het Erasmus en alle alarmbellen gaan meteen af.

Een paar dagen later lig ik bij ETZ Elisabeth weer eens onder de MRI-scan.

Enkele dagen daarna zitten we alweer bij De Chirurg, die het resultaat laat zien. Duidelijk iets met kauwgom die er niet thuis hoort.

Wat ik vreesde is onontkoombaar: the bitch is back.