Olympische serie: medaillegedicht 10

Wat eindigt of welk tijdperk aan zal vangen 
Is iedere editie weer de vraag 
Soms waren de contouren er al vaag
Soms leek het zelfs niet in de lucht te hangen 

Al viel haar naam vaak in de wandelgangen 
En schatte men haar kansen lang niet laag
Wat Sharon toegedicht werd voor vandaag
Was dat reëel of eerder een verlangen?

Het werd veel mooier dan de droom alleen 
Haar waagstuk om zo vroeg te demarreren 
Bleek al te gauw fataal voor iedereen 

De wereld zag hoe zij kon triomferen
En hoe zij lachte, door haar tranen heen
Om alles wat haar nu niet meer kon deren 

Bij de zwemmarathon gaf Sharon van Rouwendaal een superieur nummer weg. Meer dan goud.